Center for Culture and Cultural Studies Site devoted to Cultural Studies Researches
Свеж прилог кон феминистичката теорија на жанрот
Во Écriture féminine и романот: Прилог кон феминистичката теорија на жанрот, дадена е нова перспектива во книжевно-теориското истражување на женското писмо и романот како книжевен жанр. Целта на книгата е да се разгледа пристапот на жените до романот. Тука за првпат се изделени модели на женско писмо во роман како посебни феминистички модели на текст. Темата се однесува на женското творештво. До XVIII век женското творештво е покриено со плаштот на вековната тишина. Во XIX и XX век можеме да говориме за појавата на првите романи на писателките. Во романот како жанр со слободни контури, писателките можат најлесно и најдобро да се изразат себе си и да ја прикажат стварноста. Зошто постои женското писмо? Женското писмо постои затоа што постои женската субјективност. Женскиот субјект пишува преку телото.
Оваа книга се состои од теориски дел, интерпретативен дел и заклучок. Структурата на ова дело има форма на женско тело од шест главни органи: уводен теориски дел („нога“) Женска телесна морфологија, среден теориски дел („нога“) Писмо на тишината, главен теориски дел („труп“) Женското писмо и романот, прв апликативен дел („гради“) Модели на женско писмо во роман I, втор апликтивен дел („врат“) Модели на женско писмо во роман II и заклучок („глава“). Главен предмет на интерес во трите теориски глави се: стереотипните слики за женската телесна морфологија, авторките на романи во Европа кои пишувале под машки псевдоними, теориските аспекти на женското писмо во француската школа, телесниот јазик како женски јазик и наратив-ниот глас, одликите на женското писмо како écriture féminine и феминистичките модели на текст. Ги изделуваме следниве три модели на женско писмо во роман како феминистички модели на текст: ткаење на текстот (женска пајажина), герила женско писмо и субверзивно јазично женско писмо. Во четвртиот и петтиот ап-ликативен дел, ќе се задржиме на избран корпус од англиската, француската и македонската литература. Моделот ткаење на тек-стот (женска пајажина) ќе го прикажеме преку интерпретацијата на романите Кон светилникот од Вирџинија Вулф и Куклите на Росица од Оливера Николова. Моделот герила женско писмо ќе биде прикажан преку интерпретацијата на романите Орландо од Вирџинија Вулф и Скриена камера од Лидија Димковска. Моде-лот субверзивно јазично женско писмо ќе биде презентиран преку интерпретативната анализа на романите Љубовникот од Марге-рит Дирас и Помеѓу од Ирена Јорданова. Клучната цел на оваа книга ни беше да докажеме дека откриените три модели на женско писмо во роман се универзално применливи врз романи од светската и националната книжевност.
